2024-10-07
Standardowe sztangi są mniejsze i lżejsze niż sztangi olimpijskie. Są zwykle używane przez początkujących lub do lżejszych ćwiczeń z podnoszeniem ciężarów. Standardowe sztangi ważą około 13-19 funtów i mają średnicę 1 cala. Sztangi olimpijskie są cięższe i dłuższe niż standardowe sztangi. Ważą około 45 funtów i mają średnicę 2 cali. Sztangi olimpijskie służą do ćwiczeń z ciężkimi ciężarami i są używane głównie przez doświadczonych ciężarowców.
Trening ze sztangą to skuteczny sposób na budowanie siły, poprawę równowagi i zwiększenie masy mięśniowej. Jest to wszechstronna forma ćwiczeń, która angażuje wiele grup mięśni jednocześnie i jest świetna zarówno dla początkujących, jak i doświadczonych ciężarowców. Trening ze sztangą może również pomóc poprawić wyniki sportowe, zwiększyć gęstość kości i zmniejszyć ryzyko kontuzji.
Wybór odpowiedniej sztangi zależy od Twojego poziomu doświadczenia i celów fitness. Początkujący powinni zacząć od standardowej sztangi, natomiast doświadczeni ciężarowcy powinni używać sztangi olimpijskiej. Powinieneś także wziąć pod uwagę ćwiczenia, które będziesz wykonywać i wybrać sztangę o odpowiedniej masie, długości i średnicy do tych ćwiczeń.
Aby utrzymać sztangę w dobrej kondycji, należy ją regularnie czyścić szczoteczką i łagodnym detergentem. Powinieneś także przechowywać go w suchym, chłodnym miejscu i chronić przed bezpośrednim działaniem promieni słonecznych. Ważne jest, aby unikać upuszczania sztangi, ponieważ może to spowodować jej uszkodzenie i skrócenie jej żywotności.
Podsumowując, sztangi są niezbędnym sprzętem dla każdego, kto chce budować siłę, poprawiać swoją kondycję i zwiększać masę mięśniową. Wybór odpowiedniej sztangi do Twoich potrzeb i jej prawidłowa konserwacja może pomóc Ci w pełni wykorzystać trening podnoszenia ciężarów.
Rizhao Good Crossfit Co., Ltd jest wiodącym producentem wysokiej jakości sztangi i sprzętu do podnoszenia ciężarów. Nasze produkty zostały zaprojektowane z myślą o zaspokojeniu potrzeb entuzjastów fitnessu, ciężarowców i sportowców na całym świecie. Zależy nam na dostarczaniu sprzętu najwyższej jakości i doskonałej obsłudze klienta. Skontaktuj się z nami pod adresemella@goodgymfitness.comaby dowiedzieć się więcej o naszych produktach i usługach.
1. Krieger, J. W. (2010). Pojedyncze i wielokrotne serie ćwiczeń oporowych w przypadku przerostu mięśni: metaanaliza. Journal of Strength and Condition Research, 24(4), 1150-1159.
2. Schoenfeld, B. J., Peterson, M. D., Ogborn, D., Contreras, B. i Sonmez, GT (2015). Skutki niskich vs. Trening oporowy z dużym obciążeniem na siłę i hipertrofię mięśni u dobrze wytrenowanych mężczyzn. Journal of Strength and Condition Research, 29(10), 2954-2963.
3. Ratamess, N. A., Alvar, B. A., Evetoch, T. K., Housh, T. J., Kibler, W. B. i Kraemer, W. J. (2009). Modele progresji w treningu oporowym dla zdrowych dorosłych. Medycyna i nauka w sporcie i ćwiczeniach, 41(3), 687-708.
4. Campos, G. E., Luecke, T. J., Wendeln, H. K., Toma, K., Hagerman, F. C., Murray, T. F., ... i Staron, R. S. (2002). Adaptacje mięśni w odpowiedzi na trzy różne schematy treningu oporowego: specyfika stref maksymalnego powtórzenia. European Journal of Applied Physiology, 88(1-2), 50-60.
5. Kraemer, WJ i Ratamess, N.A. (2004). Podstawy treningu oporowego: progresja i zalecenia ćwiczeń. Medycyna i nauka w sporcie i ćwiczeniach, 36(4), 674-688.
6. Wernbom, M., Augustsson, J. i Thomeé, R. (2007). Wpływ częstotliwości, intensywności, objętości i sposobu treningu siłowego na pole przekroju poprzecznego całego mięśnia człowieka. Medycyna sportowa, 37(3), 225-264.
7. Gentil, P., Soares, S., Bottaro, M. i Pereira, M. (2015). Zdysocjowany przebieg czasowy regeneracji uszkodzeń mięśni pomiędzy ćwiczeniami jedno- i wielostawowymi u mężczyzn intensywnie trenujących oporowo. The Journal of Strength & Conditioning Research, 29(9), 2594-2599.
8. Paoli, A., Marcolin, G. i Petrone, N. (2010). Wpływ szerokości postawy na aktywność elektromiograficzną ośmiu powierzchownych mięśni ud podczas przysiadu tylnego z różnymi obciążeniami sztangi. Journal of Strength & Conditioning Research, 24(4), 01209-01214.
9. Jones, M. T., Matthews, T. D. i Murray, MP (1989). Wpływ pozycji ciała na moc beztlenową i skok pionowy. Medycyna i nauka w sporcie i ćwiczeniach, 21(6), 718-724.
10. Schoenfeld, B. J., Ogborn, D. i Krieger, J. W. (2016). Zależność dawka-odpowiedź między tygodniową objętością treningu oporowego a wzrostem masy mięśniowej: przegląd systematyczny i metaanaliza. Journal of Sports Sciences, 1-10.